บอร์ด ความรัก,เคยลังเลที่ต้องเตือนเพื่อนด้วยคำพูดที่อาจจะรุนแรงเกินไปไม๊⁉️ ประสบการณ์ช.. เนื้อหาโดย Bubble tree เคยเตือนเพื่อนไปแบบนี้ เตือนด้วยความจริงใจจริงๆ แล้วเพื่อนก็รับฟัง , ไม่โกรธรู้สึกว่าโชคดีที่มีเพื่อนที่เข้าใจความหวังดีของเรา ☺️ ต้องบอกก่อนนะคะว่าเพื่อนคนนี้มักจะบ่นเรื่องเงินไม่ค่อยพอใช้ , อยากจะซื้ออะไรก็ยังซื้อไม่ได้ , อยากได้รถยนต์ก็ไม่มีเงินผ่อน ฯลฯ ถ้าเป็นคุณล่ะ มีเพื่อนมาเตือนแบบนี้จะโกรธกันไม๊คะ ❓ เนื้อหาใจความมีดังนี้ค่ะ ที่แกบอกว่า ไม่มีลูกแล้วจะชิวๆได้ ฉันว่า A และฉันยังชิวได้ไม่เท่าแกเลย ^_^ เวลาถามแกว่าวันหยุดทำอะไร ??แกก็มักจะบอกว่า “ไปเที่ยวที่.....กับที่บ้าน” , “พาลูกไปเที่ยวที่.....” ฉันได้ยินบ่อยมากอ่ะ แต่ถ้าถาม A ว่าทำอะไร??A จะตอบ “ขายของ” , “อยู่บ้าน” ทั้งที่แกบอกว่าอยากทำโน่นทำนี่ มากมายมหาศาล อยากจะมีงานส่วนตัว แต่แกก็ใช้วันหยุดกับการเที่ยวเล่น ไม่ได้เริ่มอะไรสักทีแกก็อาจจะคิดว่า อยากใช้เวลาอยู่กับลูก แต่ถ้าลองมองอีกอย่างนะ ถ้าแกได้มีงานส่วนตัว แกจะได้ใช้เวลาอยู่กับลูกเยอะขึ้นนะ ไม่ใช่ว่าเที่ยวเล่นถึงจะเรียกว่ามีเวลาให้ลูกหรืออาจจะไม่ต้องออกจากงานก็ได้ หยุดแค่วันอาทิตย์ แล้วหารายได้เสริม ชวนลูกๆมาลงมือช่วยกันทำด้วย ก็เป็นการใช้เวลาร่วมกัน แถมยังเป็นการสอนลูกไปด้วย ฉันรู้สึกขอบคุณแม่ฉันมากๆเลยแหละ ที่ในตอนนั้นที่ฉันยังเป็นเด็ก แม่ไม่ได้สนใจแต่การสนุกเที่ยวเล่น แม่ฉันตั้งหน้าตั้งตาหาเงินมาเลี้ยงดูลูกจริงๆนะ ฉันไม่ได้ออกไปเที่ยววันหยุด เพราะแม่ฉันทำงานไม่มีวันหยุดเลย แต่ฉันไม่ได้รู้สึกโหยหาการเที่ยวนะในตอนนั้นแค่อยู่บ้านดูทีวี, ดูการ์ตูน, แม่ทำขนมให้กิน(เพราะทำเองมันถูก) ฉันก็ว่ามันพิเศษล่ะ พ่อแม่นี่แหละบางทีที่คิดว่าลูกต้องการอะไรแบบนั้น พ่อแม่กลายเป็นคนที่สร้างนิสัยแบบนั้นให้ลูกว่าวันหยุดต้องออกข้างนอก ต้องกินต้องใช้เงินเป็นพิเศษจนสุดท้ายลูกก็ติดนิสัยไปในที่สุด ถ้ามีเงินเหลือกินเหลือใช้ มันก็ไม่ใช่ปัญหาหรอก จะพากันไปต่างประเทศทุกสัปดาห์ก็ยังได้เลย ตอนเด็กๆฉันได้เที่ยวแค่ช่วงเทศกาลก็เพราะติดสอยห้อยตามอา กับลูกๆของอา เช่น ตรุษจีนแม่ฉันก็ยังทำงานหาเงินอยู่บ้านตลอด แม่ย้ายออกมาจากครอบครัวของพ่อฉัน ฉันก็ต้องขอบคุณแม่ ที่แม่ตัดสินใจเด็ดเดี่ยวแบบนั้น วันนี้ที่บ้านฉันเลยไม่ตกอยู่ในอาณัติใคร ไม่ต้องก้มหัวให้ใครตอนนี้ฉันมีบ้านของตัวเองก็เพราะแม่แม่ลำบากในตอนนั้น แต่วันนี้แม่และที่บ้านฉันทุกคนก็สบายขึ้นแล้ว กินเที่ยวตอนนี้ก็ไม่สาย ไม่เดือดร้อน ยังใช้เงินกันแต่พอตัว ตอนที่ฉันป่วยต้องใช้เงินเยอะนะ แต่ก็ยังมีลู่ทางหาเงิน ถ้าฉันเป็นลูกจ้างเขา ป่านนี้คงลำบากน่าดู แกเคยเล่าว่า เวลาที่แกมีเรื่องกับพี่สาว พี่แกถึงขนาดไล่แกออกจากบ้าน ฉันรู้สึกเสียใจกับแกเลยนะตอนที่ได้ยินแกเล่าแต่แกก็อาจจะคิดว่า “ไม่เป็นไร ทีหลังแกจะยอมๆ จะไม่ทำให้พี่เคืองใจอะไรอีก” แต่จะดีกว่าไม๊ ถ้าแกมีบ้านของตัวเองแกก็บอกว่าแกใช้จ่ายกับเรื่องกินเที่ยวไม่ใช่น้อยถ้าแกเอาเงินส่วนนั้นมาดาวน์, ผ่อนบ้าน ฉันว่าแกก็ส่งเกือบหมดล่ะนะ ชีวิตที่ต้องห้อยติด พึ่งพาคนอื่น มันไม่มั่นคงและยั่งยืนในวันที่ลูกแกไม่มีแกแล้ว แกมั่นใจใช่มะว่าจะมีคนช่วยดูแลแทนอย่างดี ชีวิตฉันชิวได้ก็ตรงที่ถ้าฉันตายไป ฉันไม่ต้องห่วงคนที่ยังอยู่ จะมีตอนนี้ก็คือห่วงแม่ห่วงพ่อ แต่หมดห่วงเรื่องลูก แต่แกล่ะ ถ้าต้องจากไป แต่ยังไม่ได้สร้างหลักปักฐานอะไรให้ลูกเลย แกจะไปอย่างหายห่วงเหรอ ลองจินตนาการ ถ้ามีบ้าน อยู่กันสบายใจ 3 คนแม่ลูก จะมีความสุขขนาดไหน ตอนนั้นจะทำอะไรก็ทำอย่างสบายใจมีเงินเก็บ มีเงินดูแลลูก อยู่ใต้หลังคาคนอื่น ก็ต้องก้มหน้าก้มตา เป็นที่รองรับอารมณ์เขาไปเรื่อยๆ แต่ถ้ามีความสุขกับแบบนี้ที่เป็นอยู่ ก็ไม่เป็นไร ใจแกรับได้ ใครจะพูดยังไงก็ไม่มีผลกับแก ถ้ารู้แน่นอนว่าโลกจะแตกวันไหน ฉันก็จะใช้ชีวิตแบบไม่ห่วงวันข้างหน้าเลยแหละ เอาสุขแค่ปัจจุบันให้เต็มที่ แต่พวกเราไม่รู้ไงว่าวันสุดท้ายของเราคือวันไหน เราถึงต้องเตรียมพร้อมให้เราไม่ต้องเดือดร้อนในวันข้างหน้า เวลาเดือดร้อนแล้วต้องไปขอร้อง, หยิบยืมคนอื่นมันยาก เขาก็มีธุระต้องใช้เหมือนกัน เขาก็มีครอบครัวที่เขาต้องดูแลเหมือนกัน อย่าโกรธฉันนะ แค่เป็นห่วง และพูดตรงๆแต่ที่สุดแล้วก็คือตัวแกจะเลือกยังไง การเปลี่ยนแปลงมันจะยากตอนที่เริ่มต้นนี่แหละ แต่ถ้าได้ลองก้าวไปแล้ว ก้าวต่อๆไป มันก็ง่าย ฉันก็ไม่ได้บอกให้แกคิดการณ์ใหญ่ ไม่ต้องลงทุนเยอะๆ ไม่ต้องไปเช่าตึกอะไรหรอก ไม่ต้องมีหน้าร้านก็ได้สมัยนี้ ขาย Online แล้วไปส่งลูกค้าใกล้ๆบ้านก็ได้ หรือเริ่มจากตลาดน้ำ ตลาดนัดนี่แหละ หรือไปฝากขาย ไม่ต้องไปร่ำเรียนเสียเงินที่ไหนด้วยดูตาม YouTube เยอะแยะไป ขายอะไรที่แกมีวัตถุดิบอยู่ที่บ้านเองนี้แหละ แม่แกก็เก่งเรื่องขนม แม่ค้าตลาดน้ำขายขนมกล้วย ขนมฟักทอง ยังรายได้ดี , ลาออกจากงานประจำมาเลยนะแก ขอแค่แกทำอร่อย, ตั้งใจจริง แกก็ทำเสริมในวันอาทิตย์ก็ได้แกต้องละเรื่องเที่ยวออกไปบ้าง, ต้องขยันขึ้น งานประจำก็ทำไป ฉันก็จะบอกแกแค่วันนี้ ก็คิดว่าห่วงแกได้เท่านี้แหละ ยังไงฉันก็เป็นเพื่อนแกเหมือนเดิมไม่ว่าแกจะเลือกทางไหน 💕💕
.jpg)